ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την επιτυχημένη Συγγραφέα και Ποιήτρια
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ
Γράφει η Μαίρη Κονταρούδη Μπαζιώνη, Οικονομολόγος Επικοινωνιολόγος.
Το τελευταίο βιβλίο της Κας Ραμανδάνη, είναι «ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΣΚΟΡΠΙΟΥ». Μου έκανε την τιμή να επικοινωνήσει μαζί μου για την παρουσίαση του βιβλίο της, όμως ήμουν εκτός Αθηνών για μεγάλο διάστημα οπότε και δεν μπόρεσα να συμμετέχω. Το βιβλίο όμως το διάβασα, εντυπωσιάστηκα από την πρωτοτυπία του θέματος, την πλοκή, την εύκολη αναγνωσιμότητα και την άριστη χρήση της γλώσσας.
Όμως παράλληλα, είχα τη μεγάλη χαρά να γνωρίσω τη Συγγραφέα των πολλών επιτυχημένων Μυθιστορημάτων, οκτώ (8 τον αριθμό), καθώς και Ποιητικών Συλλογών, όχι μόνο από το τελευταίο της βιβλίο αλλά και από προσωπική επαφή.
Πρόκειται για ένα χαρισματικό και πολύ δημιουργικό πλάσμα, η προσωποποίηση της χαράς της ζωής, με ΓΕΜΑΤΗ ζωή που την απολαμβάνει μέσω πολλών ρόλων Συζύγου, Μητέρας, Εργαζόμενης γυναίκας, Συγγραφέως και άλλα τα οποία δεν γνωρίζουμε.
Έτσι εντυπωσιασμένη, θέλησα να τη γνωρίσω καλύτερα, καλώντας τη στο γραφείο μου να κάνουμε φιλική κουβεντούλα και ίσως και αποκαλυπτική άγνωστων σημείων της ζωής και της προσωπικότητάς της.
Κυρία Ραμανδάνη, από ότι παρατήρησα στο βιογραφικό σας, είστε μία πολυσχιδής προσωπικότητα, με λίγα λόγια κάνετε πολλά στη ζωή σας. Θα ήθελα να μου πείτε πως ξεκινήσατε τη συγγραφική σας πορεία ? με ποιο ερέθισμα ?
Σωστά παρατήρησες Μαίρη μου. Ασχολούμαι με πολλές δραστηριότητες, θέτω τον εαυτό μου σε πολλές δοκιμασίες αλλά εν τέλη επικεντρώνομαι σε μία, την πιο ουσιώδη αναλόγως την περίοδο που με συναντά κάποιος. Την συγγραφική μου πορεία την ξεκίνησα στο γυμνάσιο ουσιαστικά με το χόμπι μου τότε της ποιητικής γραφής μου και λίγο αργότερα με την συγγραφή διηγημάτων. Ήμουν παιδί εκπαιδευτικού και η μελέτη ήταν το κύριο μέλημα του πατρός μου. Έτσι αγάπησα γενικά το βιβλίο. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν πάντοτε με ένα μολύβι και ένα χαρτί τότε και κατέγραφα σκέψεις, ποιήματα με ρίμα και μικρές νουβέλες. Το ερέθισμα ήταν πάντοτε ξαφνικό και μέσα από τα διάφορα δρώμενα της ζωής.
Στο πρώτο σας βιβλίο, πόσες και ποιες σας δυσκολίες είχατε ?
Κατά τη διάρκεια της γραφής δεν είχα καμία δυσκολία, το χέρι πήγαινε από μόνο του. Θεωρώ πως η σύλληψη της ιδέας για μένα ήταν το παν. Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που θα ξεχώριζε στα μάτια του αναγνωστικού κοινού κι αυτό θα ήταν σίγουρα ο τίτλος του, «Σημάδι εκ Γενετής,», που αφού το διάβαζαν θα το κουβαλούσαν μέσα τους ως σημάδι. Αυτή θα ήταν και η επιτυχία μου και νομίζω πως πέτυχε αφού έφτασε ραγδαία στην 2η χιλιάδα ενώ τότε ήμουν άγνωστη, ανερχόμενη για πρώτη φορά συγγραφέας.
Είσαστε ένα πολύ χαρούμενο και αισιόδοξο άτομο, στο τελευταίο σας εξαιρετικό βιβλίο, που διάβασα, είχε πολλά σημεία «μελανά» που δεν συνάδουν με τη χαρούμενη όψη σας. Δεν ήταν και τόσο «χαρούμενο», θα έλεγα μάλλον το αντίθετο. Γεμάτο μυστήριο, με πλοκή όχι συνηθισμένη και με εντελώς απρόβλεπτο τέλος. Πείτε μας την πηγή έμπνευσής σας.
Σωστά το θέσατε… «μελανά σημεία» που δεν συνάδουν με την όψη μου ούτε βεβαίως με τον χαρακτήρα μου. Όμως συνάδουν 100% με την ζωή των γύρω από εμάς ανθρώπων, των ανθρώπων της διπλανής πόρτας και κατ’ επέκταση της ζωής. Καταρχάς το στοιχείο μου είναι το σύγχρονο αστυνομικό, η περιπέτεια και το μυστήριο κι ότι έχει να κάνει τελικά με το ψυχολογικό κομμάτι ενός μυθιστορήματος. Κατά δεύτερον τα τελευταία χρόνια γύρω μας πληθαίνουν οι γυναικοκτονίες και τα εγκλήματα πάθους. Ήθελα λοιπόν να πιάσω το κλίμα της εποχής με τα αναρίθμητα και πλούσια σε βία γεγονότα και γενικώς εγκλήματα ανθρώπων που μοιάζουν ή είναι σκορπιοί. Επίσης θεωρώ επιτυχία αυτό ακριβώς που μου ομολογείτε τώρα, να σας ξαφνιάσω και να σας σοκάρω ταυτόχρονα. Αυτό είναι το παν για εμένα, να μην περιμένει δηλ. ο αναγνώστης τι θα συμβεί στην πορεία διαβάζοντας ένα βιβλίο. Αυτό είναι η πιο δύσκολη συνταγή της επιτυχίας, μαζί φυσικά και με την πλοκή, το ύφος και το τέλος ενός μυθιστορήματος.
Από τα όχι και λίγα βιβλία που έχετε γράψει ποιο είναι το αγαπημένο σας και γιατί.
Το «ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ή ΣΚΥΛΟΣ» από τις εκδ. ΠΝΟΗ. Το θεωρώ βιβλίο καρδιάς, ίσως γιατί είναι το μόνο που βγάζει αλήθειες, ίσως γιατί όταν το έγραφα πίστευα πως έκανα ένα δώρο σε κάποιον, ίσως κι επειδή κρύβει πολλά δικά μου στοιχεία. Αν και δεν ξεχωρίζω τα παιδιά μου αυτό είναι από μόνο του ξεχωριστό και το αγαπώ ιδιαιτέρως.
Γενικότερα από που εμπνέεστε για να γράψετε ένα βιβλίο.
Η έμπνευση είναι απρόσμενη και ξαφνική για εμένα. Ίσως αντλώ γεγονότα της ίδιας της ζωής από τη μια, ίσως αποτυπώνω και σενάρια φαντασίας από την άλλη. Δεν ξέρω ούτε κι εγώ μπορώ να εξηγήσω μετέπειτα πως έγραψα αυτό το βιβλίο. Νομίζω ότι είναι ταλέντο και θεϊκό χάρισμα στον άνθρωπο.
Θα ήθελα επίσης να μου πείτε κάποια στοιχεία για τις Ποιητικές Συλλογές που έχετε γράψει.
Έχω γράψει τρεις ποιητικές συλλογές και γρήγορα θα ακολουθήσει μια τέταρτη το νέο έτος. Την «ΘΕΛΞΙΕΠΕΙΑ», «Ο ΣΦΥΓΜΟΣ ΜΟΥ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ» εκδ. ΒΕΡΓΙΝΑ και «ΕΡΩΤΙΚΆ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ» εκδ. ΑΓΓΕΛΑΚΗ.
Η ζωή ενός Συγγραφέα / Ποιητή είναι μοναχική, εσείς έχετε μόνιμη καθημερινή εργασία, οικογένεια και επεκτείνετε τη γνώση σας με Σεμινάρια / μαθήματα. Αν προσθέσω και τα κοινωνικά θα ρωτήσω πως τα καταφέρνετε όλα αυτά;
Κλέβω τον χρόνο κι έτσι τα πετυχαίνω. Δίνω προσοχή πάντα σε ένα στο οποίο και συγκεντρώνομαι, παράλληλα με την προσωπική μου ζωή και τα υπόλοιπα τα εναλλάσσω. Έτσι δεν βαριέμαι ποτέ και η ζωή μου είναι πάντα πλούσια και περιεκτική.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια όχι μόνο στη γραφή αλλά και γενικότερα.
Ελπίζω να έχω υγεία, γαλήνη ψυχής και να αράξω με το ταίρι μου στο λιμανάκι μου. Είμαι ένας χορτάτος γενικά άνθρωπος και ευελπιστώ μόλις πάρω την σύνταξή μου να ησυχάσω με ηρεμία και μια απλή καθημερινότητα στο χωριό της καρδιάς μου, στο Καψουροχώρι μου!
Ήταν μεγάλη χαρά και τιμή μου που σας γνώρισα και εύχομαι το καλύτερο για ότι αγαπάτε και σχεδιάζετε.
Σ ευχαριστώ θερμά Μαίρη μου. Η τιμή ήταν δική μου, διότι έμαθα πολλά κι εγώ μέσα από τους εκθαμβωτικούς πίνακες που θαύμασα με τα μάτια της ψυχής μου. Η συνάντησή μας ήταν για μένα ευχάριστη, κύλησε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε και μου ξύπνησε αισθήματα χαράς από το παρελθόν καθώς ανέβηκα στα βόρεια προάστεια που είχα καιρό να το βιώσω. Είσαι υπέροχη γυναίκα και Σ ευχαριστώ θερμά Μαίρη μου. Η τιμή ήταν δική μου, διότι έμαθα πολλά κι εγώ μέσα από τους εκθαμβωτικούς πίνακες που θαύμασα με τα μάτια της ψυχής μου. Η συνάντησή μας ήταν για μένα ευχάριστη, κύλησε η ώρα χωρίς να το κατα σε αισθάνθηκα πολύ κοντά μου γι’ αυτό βέβαια και σου μιλώ ακόμη στον ενικό. Το απόλαυσα!
