ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ «Η έμπνευση για τον καλλιτέχνη είναι σαν την αναπνοή, δεν σκέφτεσαι όταν αναπνέεις!»

Μία ενδιαφέρουσα συνομιλία για όλα  με τον καλλιτέχνη Σωκράτη Ευγενίδη

Γράφει : Mαίρη Κονταρούδη : Οικονομολόγος - Επικοινωνιολόγος

Ο ζωγράφος Σωκράτης Ευγενίδης, που μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Μυταρά, μας μιλά για την ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική του διαδρομή και τις απόψεις του για τα τρέχοντα εικαστικά δεδομένα.

Κύριε Ευγενίδη, μελετώντας την καλλιτεχνική σας πορεία, διαπιστώνω ότι χωρίζεται σε δύο περιόδους, με στοιχεία που με εντυπωσίασαν και μου έγειραν το ενδιαφέρον! Πείτε μας για αυτές τις καλλιτεχνικές εποχές του έργου σας!

‘’Η Έμπνευση για τον Καλλιτέχνη είναι σαν την αναπνοή, δεν σκέφτεσαι όταν αναπνέεις’’

Αρχικά, θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευγενική σας πρόσκληση και την ευκαιρία που μου δίνετε, προκειμένου να διατυπώσω τις εικαστικές μου απόψεις.
Θα μου επιτρέψετε επίσης να πω, ότι με τιμάτε καθ’ υπερβολή, σχετικά με τον χαρακτηρισμό της καλλιτεχνικής μου πορείας ως «άξια και εντυπωσιακών προς συζήτηση θεμάτων», όπως μου αναφέρατε, δεδομένου ότι ‘’σιώπησα’’ επαγγελματικά για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα τριάντα ετών!
Διακρίνω την καλλιτεχνική μου πορεία στην Α΄ περίοδο, από το 1983 έως το 1988 και την Β’ περίοδο από το 2017 και εντεύθεν.
Αναφερόμενος στην Α΄ περίοδο παρουσίασα τρείς ατομικές εκθέσεις και συμμετείχα σε πέντε ομαδικές, θεματικές εκθέσεις.
Σε μία από αυτές στην Πανελλήνια Έκθεση Ζωγραφικής το 1984, στον Πειραιά, βραβεύθηκα για την συμμετοχή μου.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα, δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά σε άλλους τομείς και η ζωγραφική ακολουθεί…!
Ωστόσο, το πιο σημαντικό γεγονός αυτής της περιόδου, μου συνέβη το 1985, όταν ο Δημήτρης Μυταράς, ως Πρύτανης της ΑΣΚΤ, με προσκάλεσε να μαθητεύσω κοντά του ως «ταλέντο» στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών!

Πως ήταν η εμπειρία και η συνεργασία σας με τον Δημήτρη Μυταρά;
Τι συναισθήματα νοιώσατε σαν μαθητής του;

Δέχτηκα αυτή την μεγάλη τιμή να πάρω μαθήματα ζωγραφικής από τον Δημήτρη Μυταρά για δύο χρόνια, από το 1985 έως το 1987, σε κατ ιδίαν μαθήματα για προσωπικούς επαγγελματικούς και οικογενειακούς λόγους.
Δάσκαλος με ευγένεια, έδινε στους μαθητές του με ιδιαίτερο, χαρισματικό τρόπο, συμβουλές για ξεκάθαρα σχέδια, έντονα δουλεμένα χρώματα, ελευθερία σκέψης και θεματικής έκφρασης.
Τον διέκρινε επίσης, η μοναδική ικανότητά του, να αντιλαμβάνεται το νόημα του έργου σου και με εντυπωσιακό τρόπο, τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν μέσα σου κατά την ώρα της δημιουργίας του!
Ήταν μέγιστη τύχη για μένα, η μαθητεία έστω και μετ’ εμποδίων, δίπλα σε αυτόν τον μεγάλο και καταξιωμένο Άνθρωπο και καλλιτέχνη! Πρωτίστως ήταν Άνθρωπος και τα λόγια του, η διδασκαλία του, σε άγγιζαν!
Τα συναισθήματα μου, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο εκτός, από πληρότητα ψυχής, πνεύματος και τέχνης, όλα μαζί με απόλυτη ελευθερία, η οποία για τον ίδιο, ήταν «το υπέρτατο σημείο της ζωής»! 
Αγαπημένη του ρήση, «Η τέχνη απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους»! Ίσως, το σπουδαιότερο μάθημα για μένα και τον ευχαριστώ πολύ!
Ήταν μαθήματα σε τεχνικό, καλλιτεχνικό αλλά και σε φιλοσοφικό επίπεδο και επηρέασαν την μετέπειτα εξελικτική μου πορεία.
Όπως προανέφερα, αυτό το χρονικό διάστημα που δέχτηκα την πρόσκληση, είχα ήδη δημιουργήσει επαγγελματική καριέρα. Διατελούσα Αντιπρόσωπος μεγάλης εταιρείας καλλυντικών ειδών με βάση την Νοτιοδυτική Ελλάδα, είχα δημιουργήσει οικογένεια και κατοικούσα μόνιμα στην Πάτρα, μέχρι και σήμερα.
Αυτοί ήταν και οι λόγοι για τους οποίους πήρα την απόφαση, να μην αποδεχθώ την άκρως τιμητική πρόσκληση για παρακολούθηση στην ΑΣΚΤ. Με μεγάλη μου λύπη και απόφαση δύσκολη και επώδυνη συνυπολογίζοντας τις επικρατούσες για την εποχή, συνθήκες της ζωής μου!

Παράλληλα παρακολουθήσατε μαθήματα από τη Ρωσική Σχολή, στη Φλωρεντία.
Πως σας επηρέασαν αυτά τα μαθήματα και τι επίδραση είχαν στην εικαστική πορεία σας;

Πρόκειται για την «Ακαδημαϊκή Ρωσική Σχολή Ζωγραφικής» που από τις αρχές του 19ου αιώνα, διδάσκεται στην Ρωσία, με επίκεντρο την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη. Αργότερα, σε όλη την καλλιτεχνική Ευρώπη, μεταξύ των οποίων, στη Φλωρεντία και τη Ρώμη!
Παρακολούθησα περιοδικά μαθήματα, ELearning το 2017,2018 και 2019, για τον φετινό Ιούνιο είχα προγραμματίσει σεμινάριο στην Φλωρεντία, που προς το παρόν ανεβλήθη, λόγω της πανδημίας. Στόχος μου είναι τα επόμενα χρόνια, να ανανεώνω αδιαλείπτως τις σπουδές μου, δεδομένου ότι από την τελευταία δεκαετία και εντεύθεν, η τέχνη όπως όλα στην ζωή μας, σε όλες τις μορφές της ανανεώνεται, προοδεύει και προσθέτει νέες μεθόδους, τεχνικές και αντιλήψεις!
Η Σχολή, εστιάζει εκτός των άλλων την εκπαίδευσή της, στις απλές γεωμετρικές φιγούρες, μέσα από μαθήματα Ανατομίας, Χρωματολογίας, Ιστορία της Τέχνης, Σχεδίου και ολοκληρώνει με Σχέδιο και Ζωγραφική πορτρέτων.
Η επίδρασή αυτής της μαθητείας στην εικαστική μου πορεία, απαιτεί μια απάντηση ίσως πιο σύνθετη!
Πέρα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός των όποιων βασικών σπουδών της τέχνης, κατά την γνώμη μου, η μάθηση των όσων έχεις διδαχθεί για την τέχνη, εφαρμόζεται με τα εξής a priori κριτήρια δεν υφίσταται καλλιτέχνης αν δεν διακρίνεται με σειρά προτεραιότητας για τα εξής, Ψυχή, Αισθήσεις, Παιδεία, Ταλέντο, Βιώματα, Πάθος για την Ζωή, Σπουδές!
Έως και την ενηλικίωσή σου, συνυπολογίζοντας, την καταγωγή, την παιδική ηλικία, τους χώρους βίωσης, τη σχολική διαδρομή, τους γονείς, τους ανθρώπους άμεσης επιρροής (φίλους, παιδαγωγούς, καθηγητές, συγγενείς, κ.α.), όλα μαζί, άνθρωποι, αντικείμενα, λουλούδια, φύση, θάλασσα, ουρανός και κάθε έμψυχο ή άψυχο ακόμα, παίρνουν διαφορετικό «σχήμα και χρώμα», από και σε όλους τους λαούς της Γης.
Όσα λοιπόν μαθήματα και να παρακολουθήσω ως Καλλιτέχνης και Ζωγράφος, πάντα στο μπροστινό μέρος του μυαλού μου, κυριαρχούν και βρίσκονται εικόνες από την παιδική μου ηλικία, που δεν μπορώ, ίσως και να μην θέλω, να τις αποχωριστώ ποτέ! Εικόνες, οι οποίες «στοιχειώνουν» με την καλή έννοια, την ψυχή και το πνεύμα μου ως Ανθρώπου και Καλλιτέχνη! Αποτέλεσμα αυτών είναι η «εκβαράθρωση» των όσων έχω διδαχθεί και τελικά, δίκαια επικρατεί η παλέτα με τα εσωτερικά, δικά μου χρώματα, των όσων έχω ζήσει, μυρίσει, γευτεί και ονειρευτεί, σαν παιδί, σαν έφηβος, σαν συνειδητοποιημένος ενήλικας και σαν Έλληνας. Συνοπτικά, εξαιρουμένης της απαραίτητης και βασικής σπουδής σε τεχνικό επίπεδο στο σχέδιο και τη θεωρία των χρωμάτων, στο τελικό θεματικό, εικαστικό αποτέλεσμα, η εικόνα διαφοροποιείται! Άλλη βάρκα ζωγραφίζει ο Ρώσος, άλλη ο Γάλλος και άλλη ο Έλληνας! Τα χρώματα της Ελληνικής θάλασσας και πέτρας είναι μοναδικά στον κόσμο! Το Ελληνικό μπλε του ουρανού και της θάλασσας εμπεριέχεται σε όλα τα μπλέ του Κόσμου!

Ο Ήλιος είναι ο μαέστρος των χρωμάτων και το Ελληνικό φώς η μουσική τους!

Η περίοδος, 1988–2017, αποτελεί την καλλιτεχνική σας «σιωπή». Ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου συνεχίζετε με ήπια παρουσία ότι είχατε ξεκινήσει τόσο δυναμικά. Οι εσωτερικές σας ανησυχίες καλύπτονταν; Θα θέλατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω και να είχατε ακολουθήσει διαφορετική πορεία;

Την περίοδο αυτή η ζωγραφική γίνεται ερασιτεχνική απασχόληση μεν, αλλά ουσιαστικά καταλαμβάνει την ψυχική μου διάσταση, προσφέροντας μου πνευματική ανάταση. Εμπλουτίζω τις θεωρητικές μου γνώσεις, ταξιδεύω και έχοντας επαγγελματική και βιοποριστική πληρότητα ασχολούμαι με διάφορες δραστηριότητες αποκομίζοντας εμπειρίες.
Είναι μάταιο να προσπαθεί κανείς να επαναπροσδιορίσει τον χρόνο, κάθε στιγμή είναι μοναδική και ανεπίστροφη και προσωπικά, θέλω και την απολαμβάνω!
Γνωρίζοντας ότι για πολλούς, η λέξη «απόλαυση» παραπέμπει εσφαλμένα φυσικά, σε μια κατάσταση μόνιμης ευτυχίας, εν τούτοις, κατά την άποψή μου, ως δια μαγείας, με δίκαιο και απόλυτα ισορροπημένο καταμερισμό και ευτυχής όποιος τα ζήσει, χωρίς ακρότητες, η ζωή προσφέρει, περιόδους, χαράς, λύπης, προβληματισμού, κοπιαστικής εργασίας, επιτυχιών, αποτυχιών, ταπείνωσης, περηφάνιας και ένα σωρό άλλα συναισθήματα, που στο τέλος, στον απολογισμό, μετατρέπονται σε έναν πολύτιμο λίθο γνώσης, την εμπειρία! Όλα αυτά μαζί συνθέτουν την πορεία και κατ’ επέκταση τον κύκλο της Ζωής!
Μέσα από αυτή λοιπόν την διαδικασία, ένοιωσα μια πληρότητα και σαν επισφράγιση, θέλω να την συνεχίσω, κλείνοντας τον κύκλο, αφιερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου στο μεγάλο μου πάθος, την Ζωγραφική!

Η επάνοδός σας, το 2017 έγινε με δυναμικό τρόπο, δείχνοντας μας, αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι τίποτα δεν τελειώνει όταν το «κουβαλάμε» μέσα μας και ότι δεν πρέπει να διστάζουμε για την επανεκκίνηση!
Αυτό σε σας και εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται περίτρανα.

Μετά την παρέλευση 62 ετών και με όποια προστιθέμενα στοιχεία στο μαγικό αυτό ταξίδι της ζωής, θέλοντας και μη, διαμορφώνεις ασταμάτητα την προσωπικότητά σου μέχρι το τέλος.
Φιλοσοφώντας, έχω καταλήξει ότι σε αυτό το ταξίδι, δεν έχεις πολύ χρόνο να «κοιμηθείς»! Θα χάσεις σημαντικά πράγματα, ενδιαφέροντα μέρη, γνωριμίες με νέους ανθρώπους, γνώση, εξέλιξη! Με λίγα λόγια, «γλαρώνουμε» και δεν διστάζουμε να ξεκινήσουμε πάλι ότι αφήσαμε! Προσωπικά δεν άφησα ποτέ τη ζωγραφική, μια στάση έκανα, εξ’ άλλου είναι απαραίτητες στο ταξίδι! Στη διαδρομή της ζωής, απόλαυσα κάθε τι, που ήθελαν η ψυχή και ο νους μου! Και μην ξεχνάτε ότι το ταξίδι συνεχίζεται και θέλω και θα το απολαύσω μέχρι το τέλος!

Πλέον, παρουσιάζετε την δουλειά σας σε αρκετές εκθέσεις, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία!

Από το 2017 μέχρι και σήμερα παρουσιάζω έργα μου σε Ατομικές και Ομαδικές εκθέσεις, αδιαλείπτως! Ιδιαίτερα οι Ατομικές εκθέσεις, πέντε, μέχρι της παρούσης, είχαν πραγματικά μεγάλη επιτυχία!
Η Μεγάλη έκπληξη όμως για την αποδοχή και την αναγνώριση της δουλειάς μου ήρθε από το εξωτερικό πολύ πιο γρήγορα από ότι πραγματικά περίμενα! Σε αυτό συνέβαλλε η διαδικτυακή προώθηση της τέχνης μου από καταξιωμένες γκαλερί που έχω την τιμή να φιλοξενούν την ζωγραφική μου!

Πως βλέπετε την εξέλιξη της τέχνης στην Ελλάδα σήμερα;

Κατά την άποψή μου, για την τέχνη του σήμερα αλλά και του αύριο στην Ελλάδα, χρειάζεται να ληφθούν αποφάσεις και να γίνουν πράξεις καθοριστικές με νέες ιδέες!
Για διάφορους λόγους, πιστεύω ότι εδώ και αρκετά χρόνια, η Τέχνη και ιδιαίτερα οι αίθουσες τέχνης, οι γκαλερί, περνούν μια βαθιά και ολοένα αυξανόμενη κρίση στη χώρα μας δράττοντας δε την ευκαιρία, να τονίσω, πως χρειάζονται ριζικές και άμεσες αλλαγές στον χώρο της τέχνης, όπως όλα στη ζωή μας αλλάζουν με ασύλληπτες ταχύτητες, δεν νομίζετε ότι θα πρέπει να αλλάξουμε και όλοι όσοι ασχολούμαστε με την τέχνη?
Οι μεν καλλιτέχνες να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, τεχνική, υλικά, συνεχόμενη αναβάθμιση σύγχρονων σπουδών της τέχνης και κυρίως την αναθεώρηση επιλογής θεμάτων της τέχνης, του σήμερα και του αύριο, όπου οι καλλιτέχνες οφείλουμε και πρέπει να έχουμε σημαντική επιρροή, στην τελική διαμόρφωση του εκάστοτε κοινωνικού status!
Ο καλλιτέχνης δεν διαλέγει ούτε φοβάται το θέμα και την εκτέλεσή του, η εποχή και η ροή της ζωής «διαλέγουν» το θέμα για αυτόν! Και αυτός, εκφράζει με την τέχνη του και την αντίληψή του, τα γεγονότα! Όταν ο Ζωγράφος βρίσκεται μπροστά στον καμβά, ο καμβάς πρέπει να «υποφέρει» και τα γεγονότα να επηρεάζονται! Τέλος, η αμοιβή μας θα πρέπει αρχικά να εναρμονίζεται με τον χρόνο αφοσίωσης του έργου και σταδιακά να αναπροσαρμόζεται αλγοριθμικά με βάση την πρόοδο και την αποδοχή μας σαν καλλιτέχνες.
Η εποχή, όπου ο καλλιτέχνης δούλευε δέκα λεπτά, μια ώρα ή μια μέρα και απαιτούσε τον μισθό είκοσι καθηγητών πανεπιστημίου, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί! Για το θέμα της αμοιβής, ακριβώς τα ίδια ισχύουν για τις γκαλερί και όλους τους εμπλεκόμενους που ασχολούνται με την αγοραπωλησία έργων τέχνης και είναι πάρα πολλοί. Με λίγα λόγια, Αγγλιστί (που ελάχιστα γνωρίζω) ή, αν προτιμάτε στην γλώσσα του management, value for money !
Επίσης, ο κάθε καλλιτέχνης επιβάλλεται να ψάξει για τον καλύτερο και με βάση την τέχνη και τις απαιτήσεις του, να επιλέξει να συνεργαστεί και να παραδώσει την εκπροσώπησή και την εξέλιξή του σε ειδικούς, εξειδικευμένους και πιστοποιημένους ανθρώπους της τέχνης, δηλαδή σε Ιστορικούς και Διαχειριστές της τέχνης (Art Management). Στην Ελλάδα δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα την έννοια του ειδικού ή αν θέλετε, του Manager, χωρίς αυτόν δεν θα πάμε πουθενά..! Καλλιτέχνες, Manager και Γκαλερί, θα μοιάζουν «καπεταναίοι σε σαπιοκάραβο…!»
Οι γκαλερί θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν το πελατολόγιό τους, να διοργανώνουν διαγωνισμούς με ζωντανή συμμετοχή καλλιτεχνών που θα δημιουργούν μπροστά στο κοινό και θα δίνεται η ευκαιρία σε όλους να πιστοποιήσουν την πραγματική και αληθινή τέχνη, χωρίς την βοήθεια της τεχνολογίας. Ένα ακόμη τεράστιο θέμα, που χρειάζεται άμεσα συζήτηση και εκκαθάριση! Να αναθεωρήσουν στερεότυπες και δύσκαμπτες απόψεις για τις συνεργασίες τους, να γίνουν πιο ευέλικτοι με τις επιλογές καλλιτεχνών που θα εκπροσωπούν, να κάνουν τους καλλιτέχνες ανταγωνιστικούς, ώστε να μην θεωρεί ο κάθε καλλιτέχνης δεδομένη την θέση του και εσαεί στην όποια γκαλερί, να εισέλθουν νέοι μέθοδοι σύγχρονων πληρωμών (κάρτες, δόσεις, bonus κλπ), έτσι ώστε η τέχνη να μην είναι προνόμιο μόνο των οικονομικά ισχυρών, αλλά να απευθύνεται σε κάθε βαλάντιο, σε όποιον αγαπά την τέχνη και που με τις προ ετών επικρατούσες παρωχημένες συνθήκες, δεν θα μπορούσε να αποκτήσει ποτέ ένα έργο τέχνης!

Η αγορά της τέχνης δεν θα αλλάξει, άλλαξε! Θα είναι πολύ κρίμα να μην το αντιληφθούμε σύντομα, μάλλον, χθες!

Η Τεχνολογία πλέον, εξασφαλίζει στον κάθε ενδιαφερόμενο και εν δυνάμει συλλέκτη, από τον καναπέ, το γραφείο, το κρεβάτι του και που θέλει να αποκτήσει ένα έργο τέχνης, του δίνει την δυνατότητα να το κάνει μέσα σε ελάχιστο χρόνο, επιλέγοντας ανάμεσα σε χιλιάδες προσφορές από όλο τον κόσμο, εκμεταλλευόμενος την τεχνολογία, με φίλτρα και με λέξεις κλειδιά, φέρνει μπροστά του το θέμα, την τεχνική, την τιμή και ότι άλλο επιθυμεί !
Για να ξαναφέρεις αυτόν τον φίλο της τέχνης στις αίθουσες τέχνης, επιβάλλεται να ανταγωνιστείς τα παραπάνω!
Μόνο η γνώση της απειλής σου δημιουργεί την ευκαιρία για να νικήσεις!
Όσο για τους αγαπητούς συλλέκτες, το αίμα του σώματος της τέχνης και αυτοί από την πλευρά τους, θα ήταν καλό να δώσουν προτεραιότητα στους ειδικούς (Managers) και να τους εμπιστεύονται, σε αυτό το σημείο, θα πρότεινα να υπάρχει μια ιεραρχική ξεκάθαρη και έντιμη συμφωνία - συνεργασία μαζί τους και να αποφεύγουν κατ ιδίαν συναντήσεις με όλους τους υπολοίπους. Έτσι κανένας Καλλιτέχνης, Γκαλερί, Ειδικός, Οίκος Προώθησης κ.α. δεν θα εξαργυρώνει κάτι παραπάνω από αυτό που δικαιούται αλλά και τίποτε λιγότερο! Κατά την κοινή ρήση «να πάρει η φούσκα όσο αέρα χωράει, πριν σκάσει!»

Ποια είναι τα παρόντα και μελλοντικά σας σχέδια, αφού πλέον αφιερώνεστε στην επαγγελματική καλλιτεχνική δραστηριότητα.

Προτιμώ να ζω το παρών σε πρώτο χρόνο, παρακολουθώ κάθε κοινωνική και επιστημονική εξέλιξη, προκειμένου να τις αποτυπώνω, όπως τις αντιλαμβάνομαι στον καμβά. Πολλές φορές έρχομαι σε αντίθεση, με αυτό που θα ήθελαν αρκετοί να δουν και που ίσως θεματικά να «ενοχλεί».
Με αυτό τον τρόπο, επιδιώκω την αφύπνιση, τον προβληματισμό, πολλές φορές το τράνταγμα, που στόχο έχει τη συμβολή μου, στην θετική εξέλιξη των γεγονότων.
Σε δεύτερο χρόνο, πιστεύω πως η πατρίδα μας είναι «ευλογημένη» και ίσως, η πιο όμορφη στη Γη!
Πολλές φορές, σκέφτομαι πως μετά από 3500 χρόνια, αντικρίζω με δέος το μεγαλείο της μοναδικής αυτής φυλής και χώρας! Θεωρώ δε χρέος μου, να προβάλλω μέσα από την ζωγραφική μου, στα πέρατα του κόσμου, μοναδικά εμβληματικά σημεία, (πρόσωπα, τοποθεσίες, πόλεις, μνημεία κλπ.) από την Ιστορία και τον Πολιτισμό της αρχαίας, νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας!
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να σας αναφέρω, ότι από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, θα έχω την πραγματικά μεγάλη τιμή να εκπροσωπούμαι εικαστικά από την Κυρία Αννίτα Πατσουράκη - Ιστορικό Τέχνης, που έχοντας σπουδάσει στην Σορβόννη και με επαγγελματική πορεία 30ντίας, θα είναι πλέον η καθόλα αρμόδια για την μελλοντική εικαστική μου πορεία! 

Η εποχή της πανδημίας του covid 19,  αναμφισβήτητα άφησε το «αποτύπωμά» της σε όλους τους ανθρώπους ανά τον πλανήτη και σε όλα τα επίπεδα της ζωής, τόσο σε προσωπικό, κοινωνικό, οικονομικό  και με διάφορες μορφές.
Οι καλλιτέχνες έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο να εισπράττουν και να αποτυπώνουν  με την τέχνη τους, τέτοιου είδους κοινωνικές καταστάσεις.
Πως επηρεαστήκατε εσείς από αυτό το γεγονός; Πως βιώσατε τη στέρηση της συναναστροφής αλλά  και τις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις που έφερε για όλους μας;                                        

Πράγματι ήταν μια δοκιμασία, με την ακρίβεια της λέξης, που έχω την γνώμη πως υπερεκτιμήθηκε!
Ο χρόνος θα δείξει…!
Ωστόσο, η χώρα μας που βρισκόταν ήδη σε ύφεση και ενώ ήλπιζε σε κάποια πρώτα σημάδια ανάκαμψης, πέρασε σε πιο δύσκολη κατάσταση και ιδίως εμπόριο, εστίαση και τουρισμός.
Μακάρι, τα κυβερνητικά μέτρα να αποδώσουν και οι βασικοί αιμοδότες και η οικονομίας μας, να καταγράψουν τις λιγότερες απώλειες που θα είναι ένα έμμεσο κέρδος για όλους ανεξαιρέτως!
Σε ότι αφορά την αντίδραση των καλλιτεχνών σε σχέση με την πανδημία, νομίζω ότι και οι καλλιτέχνες υπερεκτιμήσαμε την «ευκαιρία». Η προσφορά ήταν τόσο δυσανάλογη της ζήτησης, που θα μπορούσε να καλύψει εικαστικές προτιμήσεις τριπλάσιου πληθυσμού της γης!
Προσωπικά, ήταν ίσως από τις καλύτερες περιόδους, εμπορικά και καλλιτεχνικά! Οι Καλλιτέχνες στην πανδημία ήταν προνομιούχοι, το Lockdown αποδείχθηκε άκρως παραγωγική περίοδος, με αφορμή το γεγονός, προσωπικά ζωγράφιζα και 15 ώρες την ημέρα!

Τελειώνοντας, θα ήθελα θερμά να σας ευχαριστήσω για τη χαρά που μου δώσατε να μιλήσουμε για σας και το έργο σας! Σας ευχαριστώ επίσης, που πλαισιώνετε με την παρουσία σας την Ομάδα Καλλιτεχνών της ενότητας «Who is who» του site …..

Σας ευχαριστώ κι εγώ για τις άκρως ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας! Ευελπιστώ δε, οι απόψεις μου, να λάβουν αποδοχής και αν είναι δυνατόν, να συμβάλλουν, μέσα από το μετερίζι μου, έστω κατ’ ελάχιστο, στην επανεκκίνηση της Τέχνης στην Ελλάδα!

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον καλλιτέχνη :