Δάκης Ιωάννου, ένας απο του 5 μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης στον Κόσμο σήμερα.
Γράφει η Μαίρη Κονταρούδη - Μπαζιώνη, Οικονομολόγος - Επικοινωνιολόγος
Το άρθρο που ακολουθεί, είναι αποτέλεσμα έρευνας και συρραφής από διάφορα δημοσιευμένα άρθρα, του μεγάλου αυτού συλλέκτη έργων τέχνης.
Στα πλαίσια της έρευνας δημοσιευμένου άρθρου μας για τους 49 μεγάλους συλλέκτες όλου του κόσμου, στην κατηγορία contemporary & modern art στην οποία περιλαμβάνονται και έλληνες συλλέκτες βεβαίως,
(για λεπτομέρειες : https://artportal.gr/xrimatistirio-texnis/kosmos/collectorscontemporaryart.html )
ο Δάκης Ιωάννου δεν συμπεριλαμβάνεται, για τον απλό λόγο ότι παρά το γεγονός ότι ανήκει στους 5 μεγαλύτερους συλλέκτες του κόσμου, δεν είναι συλλέκτης μόνο αυτής της κατηγορίας έργων.
Θεωρήσαμε λοιπόν απαραίτητο να αναφερθούμε με ιδιαίτερο άρθρο σε αυτόν τον μεγάλο συλλέκτη, σπουδαίο επιχειρηματία και όχι μόνο. Ακολουθούν στοιχεία τόσο βιογραφικά όσο και δράσεων της μεγάλης αυτής προσωπικότητας, καθώς και δείγματα έργων της πολύ εξαιρετικά μεγάλης συλλογής του.
Ο Δάκης Ιωάννου είναι επιχειρηματίας, συλλέκτης έργων τέχνης, και ιδρυτής του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.
Γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου. Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Cornell, της Νέας Υόρκης και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Columbia και ανακηρύχθηκε διδάκτορας αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης.
Συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια πολλών επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και της Ελληνικής Εταιρείας Εμφιαλώσεως. Είναι επίσης πρόεδρος της "Αθήναιον Τουριστικές και Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις A.E.", καθώς και της Yes Hotels & Restaurants.
Το 2013, ο εκκεντρικός billionaire και μεγαλομέτοχος με 42% της J&P, Αβαξ (Ιωάννου – Παρασκευαϊδης) Δάκης Iωάννου αποσύρθηκε από τη διοίκηση και έδωσε το δαχτυλίδι της διαδοχής στην προεδρία στο γιο του, Xρήστο, διατηρώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του συμβούλου σε δύσκολα κυρίως ζητήματα.
Ο Δάκης Ιωάννου είναι Συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης, και συγκαταλέγεται στους 5 μεγαλύτερους συλλέκτες στον κόσμο. Το 1983 ίδρυσε το ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (Διεθνής Ελληνική-Σύγχρονη Τέχνη), με έδρα την Αθήνα και τη Γενεύη. Είναι πρόεδρος του διεθνούς διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Solomon Robert Guggenheim, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Νέου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης και μέλος των διεθνών συμβουλίων των Tate Galleries και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης MOCA στο Los Angeles. Επίσης, είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Χρίστου Στέλιου Ιωάννου, που εδρεύει στη Λευκωσία της Κύπρου από το 1981 και στοχεύει στην αποκατάσταση ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Η συλλογή του Δάκη Ιωάννου περιλαμβάνει έργα διεθνών δημιουργών που δραστηριοποιούνται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κινούνται σε όλο το φάσμα της σύγχρονης τέχνης, από τις pop εφαρμογές ως την εννοιολογική τέχνη και τον μινιμαλισμό, επιδιώκοντας κυρίως να χαρτογραφήσει το πρόσωπο του 21ου αιώνα και να καταδείξει ότι εντυπωσιακότερο παρουσιάζει η εικαστική σκηνή της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου ή του Βερολίνου.
Σε συνέντευξή του στον Τάκη Μαυρωτά, (Ο Τάκης Μαυρωτάς έχει επιμεληθεί μερικές από τις μεγαλύτερες εκθέσεις στην χώρα μας. Ο σπουδαίος επιμελητής και κριτικός τέχνης, είναι υπεύθυνος των εικαστικών προγραμμάτων του Ιδρύματος Θεοχαράκη.), ο Δάκης Ιωάννου απαντά στα ερωτήματα :
T.M. Όταν γνωρίσατε τον Κώστα Βαρώτσο, που ήταν μόλις 28 ετών και του δώσατε την ευκαιρία, το 1983, να φτιάξει το πρώτο μνημειακό του γλυπτό, τον «Ποιητή», για την Πύλη της Αμμοχώστου στη Λευκωσία. Ποιοι λόγοι σας οδήγησαν σε εκείνη την απόφασή σας;.
Δ.Ι. Ήταν ένα project τότε, λεγόταν «7 Greek Artists: A New Journey» που έκανε το ΔΕΣΤΕ με την Έφη Στρούζα και επτά Έλληνες καλλιτέχνες για την Κύπρο. Ο Βαρώτσος ήταν ένας από τους συμμετέχοντες δημιουργούς και το έργο του ήταν εμπνευσμένο από την ένταση που υπήρχε εκείνη την εποχή ανάμεσα στις δυο πλευρές της πράσινης γραμμής, τους Ελληνοκυπρίους από τη μια και απέναντι τους Τουρκοκυπρίους.
Ο Κώστας έφτιαξε το πρώτο μεγάλο του έργο από γυαλί ύψους 6 μέτρων και αν θυμάμαι σωστά ήταν και από τα μεγαλύτερα αυτά του project, όπως και η εγκατάσταση με πανιά της Μπίας Ντάβου.
Τ.Μ. Ποια πόλη θαρρείτε ότι δυναμικά προβάλλει τη σύγχρονη τέχνη; Πως σχολιάζετε τη φυσιογνωμία των δημόσιων χώρων στην Αθήνα και τη Λευκωσία;
Δ.Ι. Το Παρίσι αναντίρρητα είναι μια από τις πόλεις που έχει πολλά σύγχρονα γλυπτά στους δημόσιους χώρους της. Ακόμα και η πυραμίδα του I. M. Pei στο Λούβρο μπορεί να θεωρηθεί ως έργο τέχνης. Η πυραμίδα είναι ουσιαστικά ένα skylight, μια είσοδος, μια πόρτα, που δίνει το αρχέγονο σχήμα από γυαλί, κάνοντας ένα statement που ξεπερνάει την αρχιτεκτονική. Ο Pei χρησιμοποίησε το γυαλί στο κέντρο του Λούβρου και έκανε την ανατροπή. (πηγή : thf.gr)
Σχετικά με το ΔΕΣΤΕ ο Δάκης Ιωάννου αναφέρει στο Lifo τα εξής: Το ΔΕΣΤΕ δεν ξεκίνησε ως μια προσωπική συλλογή ή ως ένα πρόγραμμα εκθέσεων, ήταν μια ιδέα. Έψαχνα έναν τρόπο να συμμετάσχω ενεργά στον καλλιτεχνικό διάλογο, να παραγάγω ενέργεια γύρω από την τέχνη και να δημιουργήσω μια πλατφόρμα η οποία θα ακολουθεί νέες ιδέες. Στην αρχή της δεκαετίας του '80 άρχισα να προετοιμάζω το έδαφος, αναζητώντας καλλιτέχνες, κριτικούς και επιμελητές. Το άτομο-κλειδί στην αποκρυστάλλωση της ιδέας για το ΔΕΣΤΕ ήταν ο κριτικός, θεωρητικός και επιμελητής Pierre Restany.
Γευματίζαμε δίπλα στη θάλασσα στην Αθήνα και του έλεγα για την πρόθεσή μου να εμβαθύνω στην ενασχόλησή μου με τη σύγχρονη τέχνη. Μου πρότεινε τη δημιουργία ενός ιδρύματος.
Σχετικά με τον Pierre Restany :
Το 1960 ο Pierre Restany δημιούργησε την ιδέα και επινόησε τον όρο "Nouveau Réalisme" με τον Yves Klein (Ο Yves Klein ήταν Γάλλος καλλιτέχνης και σημαντική προσωπικότητα στην μεταπολεμική ευρωπαϊκή τέχνη. )
O Δάκης Ιωάννου ξεκίνησε από νωρίς τη συλλογή έργων τέχνης, αν και όπως έχει δηλώσει, ποτέ δεν ήθελε μια συλλογή μόνο για να τη βλέπει ο ίδιος. Γι' αυτό και το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής βρίσκεται στο Ίδρυμα ΔEΣTE που έχει δημιουργήσει από το 1983. Σήμερα η συλλογή του ανέρχεται σε 600 έργα τέχνης περίπου. Aπό τα πρώτα έργα που απέκτησε, ήταν το "One Ball Total Equilibrium Tank" του «άγνωστου» και ανερχόμενου την περίοδο εκείνη Jeffrey L. Koons.
Δάκης Ιωάννου και Jeff Koons " One Ball Total Equilibrium Tank "
«Aισθάνθηκα ότι αντίκρισα ένα αριστούργημα, μια δυνατή, αρχέγονη εικόνα, ένα αρχέτυπο» θα πει αργότερα σε συνέντευξή του ο «μακριά από κάθε κομφορμισμό όπως και οι καλλιτέχνες» Δάκης Iωάννου. Tο έργο κόστιζε 3.000 δολ. και το αγόρασε με έκπτωση 10%. Ήταν μόνο η αρχή. Eν συνεχεία πρόσθεσε κομμάτια του Maurizio Cattelan, της Cady Noland, του Christopher Wool , του Pablo Picasso κ.α. Mε τον Jeff Koon όμως, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, έχουν ξεχωριστή χημεία. Mάλιστα ο Δάκης Iωάννου έχει και το μεγαλύτερο κινητό έργο του. Στο υπερπολυτελές γιοτ του Έλληνα επιχειρηματία, το "Guilty", έχει επέβει εικαστικά ο Aμερικανός καλλιτέχνης.
Tο γονίδιο του Δάκη Iωάννου για την τέχνη υπήρχε ανέκαθεν. Όταν άλλα παιδιά της ηλικίας του είχαν στα δωμάτιά τους αφίσα του James Dean, εκείνος είχε αφίσα με τη «Nεαρή Γυναίκα Mπροστά στον Kαθρέφτη» του Pablo Picasso. Όταν τελείωσε τις σπουδές του σε HΠA και Pώμη και οι γονείς του τον ρώτησαν τι δώρο θα ήθελε, εκείνος απάντησε πως «θα ήθελα έναν πίνακα de Chirico, αλλά θα ήταν πολύ ακριβό δώρο». Zήτησε τελικά κι έλαβε το "Il grande bersaglio tricolore" ένα έργο του Lucio del Pecho που συνδύαζε την pop art με τη μεταφυσική ζωγραφική.
Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι έχει δημιουργήσει μια από τις πιο πλούσιες συλλογές. Mέχρι και ο billionaire Francois Pinault έχει «υποκλιθεί» στο μεγαλείο του. Όταν το 2013 δημοσιογράφος του "Paris Match" τον ρώτησε ποιους θεωρεί αντιπάλους του κυρίως στο κομμάτι της τέχνης, ο Pinault απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Oι μεγαλύτεροι συλλέκτες στον κόσμο είναι ο Aμερικανός Eli Broad, ο Bραζιλιάνος Bernando Paz, ο Iνδονήσιος Budi Tek, ο Γάλλος Bernard Arnault και ο Έλληνας Δάκης Iωάννου».
Ακολουθούν εικόνες απο την Συλλογή του Δάκη Ιωάννου.
