Επιμελήτρια | Curator : Μαρία Αλμπάνη | Maria Almpani
Διάρκεια | Duration : 18 Απριλίου - 18 Μαίου 2024 | 18th April - 18th May 2024
Εγκαίνια | Opening : Πέμπτη 18/04, 19:00 – 22:00 | Thursday 18/04, 19:00 – 22:00
Τοποθεσία | Location : Γκαλερί ΑΛΜΑ | ALMA Gallery: Υψηλάντου 24, Κολωνάκι, Αθήνα,10676 | Ipsilantou 24, Kolonaki, Athens,10676
211 4003160
Ωράριο Γκαλερί | Gallery Hours: Tue - Thu - Fri 11:00 - 20:00 Wed - Sat 11:00 - 15:00
Ο Mateo Andrea είναι ένας καλλιτέχνης του οποίου το έργο επικεντρώνεται σε προβλήματα που αφορούν τη φόρμα ενώ παράλληλα εξερευνά την ένταση μεταξύ της μορφής, της μνήμης και της οπτικής αντίληψης. Εξερευνά την ιδέα του να βλέπει κανείς τον κόσμο ως μια διάταξη παρουσιών στο χώρο.
Οι πίνακες που δημιουργεί θέτουν ερωτήματα σχετικά με τη φύση του κόσμου και την ικανότητα να βλέπουμε. Μέσα από τίτλους που συχνά είναι απλοί και μονοσύλλαβοι, ο Mateo Andrea παρουσιάζει τις μορφές των έργων του, ενώ παράλληλα αναλογίζεται και τη δική του ύπαρξη. Χρησιμοποιεί ένα μείγμα ισπανικών και αγγλικών αναφορών για να δημιουργήσει μια μυστηριώδη ζωγραφική αλληγορία που προσθέτει στην αινιγματική ποιότητα του έργου του. Οι πίνακές απεικονίζουν φανταστικά ταξίδια που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που αποπνέει εσωστρέφεια και μια μυστηριώδη ενέργεια.
Οι δημιουργίες του είναι ανοιχτές σε ερμηνεία, προσκαλώντας τους θεατές να φέρουν τις δικές τους προοπτικές ενώ παράλληλα πειραματίζεται με τα όρια της αντίληψης μέσω των ψευδαισθήσεων. Γυναίκες απεικονίζονται ως ανθρωπόμορφες οντότητες, δημιουργώντας μια σύνθεση όπου η ανθρώπινη μορφή διασταυρώνεται με χαρακτηριστικά των ζώων. Αυτές οι διασταυρωμένες οντότητες δημιουργούν έναν κόσμο υβριδικών πλασμάτων. Η αντίθεση και εναλλαγή αυτή, προσφέρει στον θεατή ένα πεδίο ερμηνείας και αναζήτησης, ενισχύοντας τη μυστηριώδη και παράλληλα προκλητική φύση του έργου του.
An incarnation somewhere between figure and dazzlement, Mateo Andrea delivers up his gaze. He then commits himself to an investigation of formal problems in unsettling propositions that lead him to the construction of new images, because his thing is the revelation of a strange intensity that, more than mere painting, poses questions on form, perception and memory, and also an enquiry into the capacity to see. What is the world, if not an arrangement of presences? Which, as in his tragicomic paintings, "La Coleccionista 2008) or "Le Tourmenté" (2009), appear to femme-fatalely besiege the artist. In the end, to paint is to present forms to the world, but it also refers to thinking oneself, a mysterious life accommodated in these murmuring scenes summarized in titles often with monosyllabic forthrightness, with something of a mysterious phonetic poem in the style of Cage, back and over between the use of Spanish and English.
from the exhibiton "Retrato de una familia/Portrait of a Family", Fundación Antonio Pérez, Centro de Arte Contemporaneo, Cuenca
