Ο Βραζιλιάνος καλλιτέχνης Abraham Palatnik πέθανε από coronavirus, σε ηλικία 92 ετών
Ο εφευρέτης της κιναχρωματικής τέχνης, αφήνει πίσω του "μια αναποτελεσματική κληρονομιά"
Ο Βραζιλιάνος καλλιτέχνης Abraham Palatnik, πρωτοπόρος της κινητικής και της οπτικής τέχνης, πέθανε από επιπλοκές που σχετίζονται με το coronavirus (Covid-19) σε ηλικία 92 ετών στο Ρίο ντε Τζανέιρο στις 9 Μαΐου.
Ο γιος των Εβραίων μεταναστών που έφυγαν από τη Ρωσία το 1919, ο Palatnik γεννήθηκε το 1928 στο Natal, μια πόλη στη βορειοανατολική ακτή της Βραζιλίας. Οι Παλατίνοι ήταν από τις πρώτες εβραϊκές οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στο Νατάλ, αν και ο καλλιτέχνης και οι γονείς του μετακόμισαν στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, το 1932 όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών.
Στα 20, επέστρεψε στη Βραζιλία, διαμένοντας στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου δημιούργησε φιλίες με καλλιτέχνες όπως ο Ιβάν Σέρπα και ο κριτικός της τέχνης Μάριο Πέδροσα. Μαζί τους, αργότερα δημιούργησε τον Grupo Frente - ένα κίνημα που συνδέεται με το κίνημα συγκεκριμένης τέχνης μεταξύ 1952 και 1964, το οποίο απέρριψε τη μορφοποίηση και τον εθνικισμό του κυρίαρχου μοντερνιστικού βραζιλιάνικου στιλ - μαζί με τους Lygia Clark, Franz Weissman και άλλους.
Πριν επιστρέψει στη Βραζιλία, ο Palatnik είχε σπουδάσει μηχανική στην Τεχνική Σχολή του Montefiori στο Τελ Αβίβ και πήρε μαθήματα τέχνης στο Δημοτικό Ινστιτούτο Τέχνης, όπου επικεντρώθηκε στη ζωγραφική. Ωστόσο, ενώ ζούσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Palatnik βρέθηκε να προσελκύεται στο έργο τέχνης ψυχιατρικών ασθενών - κανένας από τους οποίους δεν είχε επίσημη εκπαίδευση τέχνης - υπό τη φροντίδα της ψυχιάτρου Nise da Silveira, μαθήτριας του Carl Jung που διεξήγαγε εργαστήρια καλλιτεχνικής θεραπείας στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Dom Pedro II της πόλης στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Τότε ο καλλιτέχνης εγκατέλειψε τη ζωγραφική με πινέλα για να επικεντρωθεί στη δημιουργία έργων με ελαφριά και τεχνολογικά παραγόμενη κίνηση.
Η πρώτη του «κινηματοχρωματική συσκευή», η Κινηματογραφική Συσκευή, Objeto Cinecromático: Azul e Roxo em Primeiro (1949), ήταν ένα μηχανοκίνητο ελαφρύ γλυπτό που ρίχνει φως και σκιά στο χώρο. Εμφανίστηκε στην πρώτη Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1951, απέσπασε κριτική - παρόλο που δεν ταιριάζει σε καμία από τις υπάρχουσες κατηγορίες τέχνης, η πρωτοτυπία της κέρδισε μια τιμητική αναφορά από τη διεθνή κριτική επιτροπή.
Το 1964, ο Palatnik έδειξε μερικές από τις μηχανοκίνητες συσκευές του στην 32η Μπιενάλε της Βενετίας, αλλά είχε ήδη αρχίσει να επεκτείνει την πρακτική του πέρα από κινητικά αντικείμενα σε χαρτόνι και συνθέσεις ξύλου. Από τη δεκαετία του 1970, ο καλλιτέχνης άρχισε να εργάζεται ξανά με το χρώμα, κόβοντας και συντάσσοντας τους πίνακες του για να δημιουργήσει πολυεπίπεδα, γεωμετρικά σχέδια.
Τα έργα του Palatnik εκτίθενται σε συλλογές όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, (ΜοΜΑ) το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Σάο Πάολο και πολλά άλλα. Το έργο του συμπεριλήφθηκε επίσης στην εκπομπή Delirious: Art at the Limits of Reason του Metropolitan Museum of Art 2018, 1950-1980 και The Other Trans-Atlantic: Kinetic & Op Art στην Κεντρική & Ανατολική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική 1950-1970, που μεταξύ μουσεία στη Βραζιλία, τη Ρωσία και την Πολωνία κατά την περίοδο 2017-18.
Σε μια δήλωση προς την εφημερίδα της Βραζιλίας, Globo, ο καλλιτέχνης Artur Lescher γράφει ότι η «πορεία του Palatnik είναι κατα παράδοση ο εφευρετικός καλλιτέχνης, η ποιητική του κατασκευή είναι αναμφίβολα παγκόσμια κληρονομιά. Είμαι ευγνώμων για την επιρροή του σε μένα.
Χωρίς αμφιβολία ήταν και θα ήταν πάντα πηγή έμπνευσης για όλους τους Βραζιλιάνους καλλιτέχνες, λέει ο Fabio Szwarcwald, εκτελεστικός διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Σάο Πάολο. «Ας ξεκουραστεί ειρηνικά».
Το έργο του Palatnik όπως αναφέρεται και παραπάνω, βασίζεται στην κίνηση, και τις σκιές που παράγονται από την κίνηση των διαφόρων αντικειμένων, που συνθέτουν τους πίνακές του. Για τον λόγο αυτό δεν παρατίθενται φωτογραφίες των έργων γιατί κάτι στατικό δεν θα είχε νόημα. Όμως για πληρέστερη εικόνα των έργων του μπορείτε να επισκεφθείτε τα 3 video που ακολουθούν.
πηγή : ArtNews / Wikipedia / Youtube
