ΔΕΣΤΕ : "The Mad and the Lonely" µια έκθεση έργων του George Condo. ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ

ΔΕΣΤΕ : "The Mad and the Lonely" µια έκθεση έργων του George Condo. ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ

 

George Condo: The Mad and The Lonely Ίδρυµα ∆ΕΣΤΕ, Σφαγεία Ύδρας ∆ιάρκεια, 18 Ιουνίου 2024 — 31 Οκτωβρίου 2024 Ώρες Λειτουργίας, Καθηµερινά 11:00–13:00 & 19:00–22:00 Τρίτη Κλειστά (εξαίρεση: ανοιχτά την Τρίτη 18 Ιουνίου)

Το Ίδρυµα ΔΕΣΤΕ παρουσιάζει µε ιδιαίτερη χαρά το The Mad and the Lonely, µια έκθεση έργων του George Condo. Η έκθεση θα πραγµατοποιηθεί στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύµατος ∆ΕΣΤΕ στα πρώην σφαγεία της Ύδρας, από τις 18 Ιουνίου ως τις 31 Οκτωβρίου 2024. Η έκθεση The Mad and the Lonely θα περιλαµβάνει ορισµένους µικρής κλίµακας πίνακες αλλά και γλυπτά επιλεγµένα από τη µακρόχρονη καριέρα του καλλιτέχνη. Ακολουθώντας την παράδοση της προσωπογραφίας, τα έργα της έκθεσης απεικονίζουν ετερόκλητες ψυχές, οι οποίες έχουν απορριφθεί από την κοινωνία και βρίσκονται µετέωρες ανάµεσα σε καταστάσεις τρέλας και µοναξιάς. Θύµατα των ίδιων τους των εσωτερικών περιστάσεων, οι χαρακτήρες αυτοί αποδίδονται µε την αφηρηµένη, συχνά απόκοσµη, αλλά ταυτόχρονα οιονεί ανθρωπόµορφη τεχνοτροπία που χαρακτηρίζει το ιδιοσυγκρασιακό στυλ του George Condo. Εξερευνώντας την τέχνη του παρελθόντος, από την Αναγέννηση και το Μπαρόκ ως τον κυβισµό, τον σουρεαλισµό και την Ποπ Αρτ, ο Condo δηµιουργεί τη δική του εικαστική γλώσσα, ξεφεύγοντας από την τυπικότητα της παραδοσιακής προσωπογραφίας και το λεξιλόγιο του µοντερνισµού και της αφαίρεσης. Εκ πρώτης όψεως, έργα του όπως το Woman with Bear (1997) µοιάζουν να δανείζονται από τις αρχές του κυβισµού, σύµφωνα µε τις οποίες τα υποκείµενα διασπώνται και απεικονίζονται από πολλαπλές οπτικές γωνίες ταυτόχρονα. Στην πραγµατικότητα, όµως, οι διαστρεβλωµένες µορφές σε τέτοια έργα αποτελούνται από µια σειρά ταυτόχρονων συναισθηµατικών καταστάσεων και ζωντανεύουν µέσω αυτού που ο ίδιος ο καλλιτέχνης αποκαλεί «ψυχολογικό κυβισµό». Αντικρουόµενες συναισθηµατικές καταστάσεις, όπως η χαρά και η αγωνία, αποκαλύπτονται ταυτόχρονα σε γλυπτά µε εύστοχους τίτλους όπως Lunatic (2009) και Renegade (2009), καθώς και σε πορτρέτα όπως το Don Rodrigo (2010) και The Jester (2019), τα οποία δείχνουν να παραπέµπουν στον Velázquez και τον Rembrandt και φέρνουν στο προσκήνιο παραµορφωµένες, γκροτέσκες µορφές µε υπερτονισµένα χαρακτηριστικά, θολώνοντας το όριο µεταξύ απεικόνισης και αφαίρεσης. Μπορεί οι χαρακτήρες του Condo να είναι προϊόντα µυθοπλασίας, αποκυήµατα της φαντασίας του, ωστόσο ενσαρκώνουν τις κοινωνικές αβεβαιότητες, τις ψυχολογικές πραγµατικότητες και την αγωνία που χαρακτηρίζουν την εποχή µας. Αναστοχαζόµενος πάνω στην αστάθεια των ανθρώπινων συναισθηµάτων και την επισφαλή φύση της νοητικής µας κατάστασης, ο Condo προσφέρει µια ψυχολογική διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης και µια ενσυναισθητική κριτική της σύγχρονης ζωής. Καθώς εξερευνά την πολυπλοκότητα και το απέραντο συναισθηµατικό φάσµα της ανθρώπινης ψυχής, τα πορτρέτα του γίνονται καθρέφτες της εποχής µας. Σε αυτή την ιδιαίτερη εγκατάσταση έργων, ο Condo έχει συνδυάσει το αρχαίο στοιχείο της πολυχρωµατικής ελληνικής ζωγραφικής µε µια νέα και αθέατη µέθοδο. Έχει πάρει την ιδέα της µινιµαλιστικής γλυπτικής και την έχει συνδυάσει µε τη συγκλονιστική, αδιανόητη παρουσία αυτών των στοιχειωτικών πορτρέτων. Πρόκειται για µια νέα παρουσίαση του έργου του, προετοιµασµένη ειδικά για το Ίδρυµα ∆ΕΣΤΕ. Θα πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει, καθώς η έκθεση δεν θα εστιάσει µόνο σε αρχαία στοιχεία, όπως είναι οι πολύχρωµοι τοίχοι στα κλουβιά των Σφαγείων, αλλά και σε άγρια ζωοµορφικά γλυπτά και ζωγραφικούς πίνακες που θα κρέµονται µέσα τους. Κάνοντας τους παρίες του αντικείµενο της έκθεσής του στην Ύδρα και φέρνοντάς τους στο προσκήνιο, ο Condo καταφέρνει να τους εκθειάσει και εξιδανικεύσει. Τοποθετώντας στον περιορισµένο, αλλόκοτο χώρο των Σφαγείων, αυτά τα µινιµαλιστικά κατασκευάσµατα, µε πίνακες ενσωµατωµένους στο πλαίσιο της εννοιολογικής συλλογιστικής του, ο Condo θα καλέσει το κοινό σε µια πολύ προσωπική σχέση, φέρνοντάς το απέναντι από τους κατακερµατισµένους χαρακτήρες του και αναγκάζοντάς το να αντιµετωπίσει τη φρενίτιδα και τις πραγµατικότητες του παρόντος µέσα από ένα διαλεκτικό βίωµα. Η Ύδρα ως φόντο της έκθεσης The Madand the Lonely συµπληρώνει τα έργα του Condo µε όλες τις αντιφάσεις της. Ένα µυθικό νησί που συνδυάζει αρµονικά στοιχεία της αρχαίας και της σύγχρονης εποχής, που απηχεί τα παράδοξα που ταυτόχρονα αφθονούν και στο έργο του Condo – η οµορφιά και το γκροτέσκο, το χιούµορ και το δράµα, η κωµωδία και η τραγωδία, η απόλαυση και ο τρόµος, η χαρά και η απελπισία, όλα καταφέρνουν να διεισδύσουν στο έργο του Condo και να συνυπάρξουν αρµονικά. Σχετικά µε τον καλλιτέχνη Γεννηµένος στο Κόνκορντ του Νιου Χάµσαϊρ το 1957, ο Condo ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Θεωρία της Μουσικής στο Πανεπιστήµιο της Μασαχουσέτης. Το 1980 µετακόµισε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε ως τυπογράφος για τον Andy Warhol και συµµετείχε στην ανερχόµενη καλλιτεχνική σκηνή του East Village. Το 1985 µετακόµισε στο Παρίσι, επιστρέφοντας πια µόνιµα στη Νέα Υόρκη το 1995. Εργάζεται µε ποικιλία µέσων, µεταξύ των οποίων το σχέδιο, το κολάζ και η γλυπτική, ωστόσο ο Condo θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της διεθνούς αναβίωσης της παραστατικής ζωγραφικής, µαζί µε τους Keith Haring και Jean-Michel Basquiat. Έργα του Condo έχουν παρουσιαστεί σε σηµαντικούς διεθνείς φορείς, µεταξύ άλλων στα: Nouveau Musée National de Monaco – Villa Paloma (2023), Morgan Library & Museum, Νέα Υόρκη (2023), Long Museum, Σαγκάη (2021), Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα (2018), Ναυτικό Μουσείο, Χονγκ Κονγκ (2018), Phillips Collection, Ουάσιγκτον (2017), Staatliche Museen zu Berlin – Museum Berggruen, Βερολίνο (2016), Hayward Gallery, Λονδίνο (2012), New Museum, Νέα Υόρκη (2011), Schirn Kunsthalle, Φρανκφούρτη (2012), Boijmans Van Beuningen, Ρότερνταµ (2011) και Kunstmuseum Luzern, Λουκέρνη (2008). Έργα του έχουν παρουσιαστεί επίσης σε οµαδικές εκθέσεις όπως: Μπιενάλε της Βενετίας (2019, 2013), 13η Μπιενάλε της Λυών (2015), 10η Μπιενάλε της Γκουάνγκτζου (2014), Μπιενάλε Whitney, Νέα Υόρκη (2010, 1987) και 48η Μπιενάλε Corcoran, Ουάσιγκτον (2005).

Σχετικά µε τον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύµατος ∆ΕΣΤΕ στα παλαιά Σφαγεία της Ύδρας Το 2008, ο ∆ήµος Ύδρας παραχώρησε στο Ίδρυµα ∆ΕΣΤΕ τα παλαιά Σφαγεία του νησιού. Το πρόσφατα αποκατεστηµένο και ανακαινισµένο κτίριο διατηρεί τα ίχνη και τα χαρακτηριστικά του παρελθόντος, διασώζοντας πρωτότυπα στοιχεία της παλιάς του ταυτότητας, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως µοναδικός εκθεσιακός χώρος. Λειτουργώντας τα Σφαγεία ως εκθεσιακό χώρο του από το 2009, το Ίδρυµα ∆ΕΣΤΕ προσκαλεί κάθε καλοκαίρι έναν/µία καλλιτέχνη ή µια καλλιτεχνική οµάδα να οργανώσει µια µοναδική έκθεση ειδικά για τον συγκεκριµένο χώρο στο νησί.

Ωράριο Λειτουργίας:
Καθημερινά 11:00–13:00 & 19:00–22:00
Τρίτη κλειστά (εξαίρεση: ανοιχτά Τρίτη 18 Ιουνίου)